Het landschap en steensoort op Kreta.

De noordkust van Kreta is heuvelachtig met veel baaien en stranden. De zuidkust heeft echter een veel grilliger aanzien; de bergen storten zich hier als het ware de zee in. Bevaarbare rivieren kent het eiland niet. Kreta bestaat voor een groot deel uit kalk. Dit poreuze gesteente laat gemakkelijk water door, wat leidt tot zogenaamde karst verschijnselen. Het water lost de kalk op en zo kunnen er grotten, onderaardse rivieren en meren ontstaan. Tot het Pleistoceen (ca. 1 miljoen jaar voor Christus) maakte Kreta deel uit van het Europese massief en vormde het onderdeel van een bergketen die Europa met Azië verbond.

Het eiland ligt ook langs een seismografisch actieve kloof, waarmee het Afrikaanse vasteland onder dat van Europa schuift. Kreta is daardoor de laatste tienduizenden jaren al enkele meters omhoog gekomen (in het westen) of juist gezakt. Ook is dit de oorzaak van de regelmatige aardbevingen op het eiland.