Terwijl u door de Tompazi-straat naar de waterput wandelt, kunt u vele Kretenzer namen op de ramen en naamplaatjes lezen.

De meeste eindigen op -akis. In het Grieks geschreven met de letters alfa, kappa, jotta, sigma OF alfa, kappa, ita, sigma. In het laatste geval lijkt het in hoofdletters op een Latijnse H.

Er bestaat een populaire legende dat de Turken tijdens de Ottomaanse Turkse bezetting dit -akis-achtervoegsel gebruikten om het Kretenzer volk te kleineren en te beledigen. Ze spraken de Kretenzer mannen aan met het onzijdige verkleinwoord “-aki”, samen met een onzijdig lidwoord voor de naam.

Het was moslims verboden om vrouwen aan te spreken, daarom gebeurde het alleen bij de mannen. Dus de Turken zouden “To Antonaki” zeggen tegen de persoon met de naam o Anton.

De Kretenzers hebben dit in een ereteken veranderd. Ze “vermannelijkten” de naam door een “s” toe te voegen. Zo werd het “O Antonakis” in plaats van; To Antonaki.

Tegenwoordig zijn de Kretenzers trots dat hun namen eindigen op – akis omdat het hen onderscheidt van anderen!

Extra info:

Een bewijs van deze theorie is het feit dat in de meeste bergdorpen van Kreta, die niet door de Turken werden bezet, veel van de namen niet eindigen op -akis. In Anogia, een dorp in het Ida-gebergte, vind je bijvoorbeeld namen als Skordlis, Kallergis en Xylouris.

Voorbeelden van namen die zijn geschreven met de -άκις (“iota”) vorm zijn componist Manos Hatzidakis en de zogenaamde vader van de Griekse taalkunde Georgios Hatzidakis.

Nog een belangrijke is Kyriákos Mitsotákis. Sinds 2016 de premier van Griekenland. Hij heeft een Kretenzische achtergrond. Hoewel hij in ’68 in Athene werd geboren, is hij de zoon van de voormalige premier Konstantinos Mitsotákis, die in 1918 werd geboren in een buitenwijk bij Chania.

Enkele andere voorbeelden van echte Kretenzische mannen zijn de filosoof en schrijver Nikos Kazantzakis en de componist Mikis Theodorakis. Deze beide namen zijn geschreven met het –άκης (“eta”) uitgang.