Stop hier even voor deze posters.

Dit soort posters worden gebruikt om aan te kondigen dat een persoon is overleden. Soms worden dergelijke aankondigingen ook in de lokale kranten geplaatst, maar omdat de begrafenis over het algemeen al na 24 uur is, hebben deze krantenpublicaties minder nut. De posters zijn dus efficiënter. U ziet ze in de kleine dorpjes op de elektriciteitspalen en in de steden ook op aankondigingsmuren zoals deze hier.

Als het de familieleden of vrienden niet is gelukt om de begrafenis bij te wonen, kunnen ze de herdenkingsdienst bijwonen. Een dienst wordt gehouden na 3, 9 en 40 dagen. De laatste is daarbij het belangrijkst. Dit herhaalt zich weer na drie, zes en negen maanden en zelfs na een jaar. De A-4 posters worden dus ook gebruikt om deze diensten aan te kondigen.

Er zijn twee ceremonies bij een begrafenis. De ene wordt binnen in de kerk gehouden en de tweede vindt plaats bij het graf op de begraafplaats. De meeste mensen gaan naar de kerkdienst en alleen de naaste familieleden wonen die op de begraafplaats bij.

Als teken van dankbaarheid krijgen de aanwezigen na afloop van de dienst koffie en koekjes. Het wordt gedaan om de dode een Rust in Vrede toe te wensen, of zoals de Grieken het noemen; “Een gelukkig paradijs”.

Als teken van rouw dragen mannen de eerste 40 dagen een zwart lint om hun bovenarm. Of ze dragen een zwart overhemd. Ze laten ook meestal een baard staan. Vrouwen van het gezin dragen het hele eerste jaar zwarte kleding. De weduwe zelf draagt ​​de rest van haar leven zwarte kleding, totdat ze hertrouwt, wat zelden gebeurt.

Niet iedereen die zwarte kleding draagt, is in rouw. Zwart staat ook voor netheid, dus als u naar de kerk gaat, draagt ​​bijna iedereen zwarte kleding.

Ok, laten we verder gaan.

Kijkend naar de posters, gaat u naar links en slaat u vervolgens rechtsaf de Tompazi-straat in, om uw weg te vervolgen.